Weer een zware maar rechtvaardige beproeving.

Na het weekend van Barcelona waar de noorden wind de duiven een flinke uitdaging gaf, wou de wind ook de deelnemende duiven van St.Vincent nog even testen. Het was een test voor de sterksten , en voor de duiven die de drang hadden om voor iets naar huis te komen.

Op vrijdag los en het duurde lang voordat de eerste Fransen hun favorietjes zagen arriveren. Op de dag van lossing kwamen er maar twee Belgische duiven thuis, Nou dan weten we in noord Nederland wel waar we aan toe zijn. Je kan uitslapen, en na de middag gaan wachten. Toen ik op zaterdagmorgen de duiven die thuis waren aan een training wou gaan beginnen keek ik nog ff op de ZLU site.  !!!!! bliksem !!!! er waren al duiven in NL, snel de klep open, training geschrapt, en de laptop aan het EC gekoppeld.  Je weet maar nooit ,,,,,,,,,,,,,,

Echter was de soep iets minder heet dan ik hoopte, (had mijn mond wel willen branden)  maar na wat spannende uurtjes met zo af en toe een aankomst van een jonge duif viel plotseling uit het noord-oosten er een duifje op de klep bij de oude duiven.

Het was de 1e getekende “Almost One” een klein en dapper duifje die al vaker heeft laten zien dat ze uit het juiste hout is gesneden.